รถบัสจากเมืองจางเย่ หยุดจอดข้างลานสุขภาพของเมืองอัลซา หยูชี่ (Alxa Youqi) ซึ่งหากดูแว้บแรกใครหลายคนอาจนึกว่าเป็น “เมืองร้าง” เพราะไม่ค่อยเห็นผู้คนตามท้องถนนเท่าไหร่นัก จำนวนรถราที่เห็นก็นับคันได้ แดดยามบ่ายแรงจัดจนแสบผิว ฉันเดินถามหาโรงแรมที่พักจากคนที่พอจะพบได้บริเวณนั้น ผ่านการสื่อสารโดยใช้ภาพและตัวหนังสือจีนที่พริ้นท์ในกระดาษมาล่วงหน้า พร้อมการออกเสียงสำเนียงภาษาจีนอย่างกระท่อนกระแท่น เพียงไม่กี่นาที ฉันก็เดินเท้ามาถึงโรงแรมที่พักโดยสำเร็จ
มนุษย์คนที่สามที่ฉันเจอในเมืองนี้ คงจะเป็นชายชราที่นำพาให้ฉันรู้จักกับ ‘คนที่พูดภาษาอังกฤษได้เพียงคนเดียวในเมือง’ เป็นหญิงวัยกลางคน หน้าแดงเลือดฝาด และสีหน้าเปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลา นับแต่ตอนที่ฉันได้ย่างกรายเข้าไปในบริเวณบ้านที่บรรยากาศเหมือนในหนังจีนกำลังภายในของพี่ผู้หญิงคนนี้ ฉันก็เห็นภาพที่เธอได้ไปเดินเทรคกิ้งในที่ต่าง ๆ ของเนปาล
“พี่ไปเอเวอรเรสต์ เบสต์แคมป์ กับ อันนาปุรณะ เซอร์กิตมาสองรอบแล้ว” เธอชี้ที่ภาพ “ฝรั่งในภาพเป็นสามีของพี่เอง”
ฉันสบตากับเธออย่างมีความหมายด้วยแววตาที่ตื่นเต้น อ้าปากเหวอ ราวกับได้พบเพื่อนร่วมสมาคมหรือภาคีเดียวกันอะไรสักอย่าง เธอช่วยฉันสื่อสารกับคนขับรถคนหนึ่งที่จะนำฉันไปยังทะเลทรายบาเดน จารัน (Badain Jaran) ทะเลทรายที่ได้ชื่อว่ามีเนินทรายที่สูงที่สุดโลก ด้วยอาณาบริเวณกินพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลถึง 4700 ตร.กม. เพราะเป็นส่วนหนึ่งของทะเลทรายโกบี บาเดน จารันจึงมีตัวเลือกให้เข้าไปเที่ยวตะลุยได้มากมาย แต่ตัวเลือกที่นิยมที่สุดคงหนีไม่พ้นการเข้าชมทะเลสาบสำคัญ ๆ ในทะเลทราย ไม่ว่าจะเป็นทะเลสาบ Shenquan วัดมองโกล (Badan Jilin Miao) และเนินทราย Shamo zhufeng ซึ่งได้รับการบันทึกว่าเป็นเนินทรายที่สูงที่สุดในโลก!
สถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมเหล่านี้อยู่ในเขตของรัฐบาลจีน ทำให้มีค่าใช้จ่ายสูงถึง 15,000-20,000 บาทต่อรถ 1 คัน (ค่ารถ ค่าที่พัก ค่าตั๋วผ่านทาง และอาหาร) ฉันซึ่งเดินทางมาคนเดียวเลยสู้ไม่ไหว แต่ก็ไม่ได้ยึดติดที่จะได้ไปเห็นสถานที่ยอดนิยมเหล่านั้นมากนัก แค่ได้เห็นทะเลทรายและทะเลสาบสักแห่ง ‘ที่ไหนก็ได้’ แค่นี้ก็เพียงพอกับฉันแล้ว ฉันจึงเลือกเส้นทางที่ใกล้ที่สุด ไม่ต้องขับรถไกล สามารถเข้าชมได้ภายใน 3-4 ชม. ไม่ต้องค้างคืน และไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาล
สิ่งที่นับเป็นการผจญภัยอย่างแท้จริงของการตะลุยทะเลทราย กลับไม่ใช่การขี่อูฐ… ไม่ใช่การขี่ม้า…
แต่เป็น ‘การนั่งรถจี๊บ’ !!!
รถที่โคลงเคลงแล่นข้ามเนินทรายแต่ละเนิน บางครั้งเอียงทำมุม 45 องศาเหมือนจะคว่ำ บางจังหวะล้อติดทราย ไปต่อไม่ได้
และเนินทรายแต่ละแห่งดูเหมือน ๆ กันหมด การที่เรารู้สึกว่าคนขับกำลัง ‘หลงทาง’ จึงกลายเป็นเรื่องปกติ
“การนั่งรถในทะเลทราย ไม่ใช่กิจกรรมของคนขี้กลัว” ฉันนึกถึงวรรคทองวรรคนี้ที่อ่านเจอในอินเตอร์เน็ตขึ้นมาตอนที่กำลังอยู่ในรถ เนินทรายแต่ละเนินสูงจนหลายครั้งเกิดอาการเสียวไส้และวูบในช่วงท้อง ‘เหมือนกำลังนั่งรถไฟเหาะ’
รายละเอียดการเดินทางไปทะเลทราย บาดัน จารัน
- ค่ารถ : หากเข้าไปในเขตทะเลทรายของรัฐ อยู่ที่ 15,000 บาทหรือ 3,000 หยวนต่อคัน
หากที่ใกล้กว่านั้น อยู่ที่ 890 หยวน
- ที่พักในทะเลทราย: ราคาแล้วแต่สถานที่ เริ่มตั้งแต่ 160 หยวนต่อคืน
- ตั๋วค่าผ่านทาง: 200 หยวน หรือ 1,000 บาทไทย
- การเดินทาง:
– ขามา: จากเมืองจางเย่ (Zhangye) โดยรถบัสข้ามเมือง ใช้เวลา 3 ชม. ราคา 29 หยวน รถมี 2 เที่ยวต่อวัน เช้า 9.45 น. / บ่าย 15.00 น. ขึ้นรถที่ West Bus Station
– ขากลับ: นั่งรถบัสโดยสาร ขึ้นรถที่ตรงข้ามลานสุขภาพชุมชน เที่ยวเช้า 8.00-8.30 น.
- จุดเริ่มต้นของการไปบาเดนจารัน อยู่ที่เมือง Alxa Youqi หรือ Alashan Youqi ซึ่งควรวางแผนให้ดีว่าคืนแรกจะนอนพักในทะเลทรายหรือพักในเมือง
ที่พักที่แนะนำ: ต้องจองที่พักที่ ‘ได้รับการลงทะเบียนให้ชาวต่างชาติเข้าพักได้’ เท่านั้น
5.1 แบบโลว์คอส โฮสเทล: คืนละ 40 หยวน (200 บาท)
Huansha Hostel ติดต่อคุณ Hui Shan Lin
โทร. 18680479969, 18676152550/ We Chat: hy19951129/ Email: 978437002@qq.com
5.2 แบบโรงแรม: คืนละ 200 หยวน (1,000 บาท)
โรงแรม Jinsha Hoiday Inn Hotel จองผ่าน Ctrip.com ได้
Email: jinshajiarijiudian@163.com
- ข้อแนะนำ:
– พกน้ำไปเยอะ ๆ เพราะในทะเลทรายไม่มีขาย
– ไม่ควรทานอาหารมาเต็มท้อง เพราะการนั่งรถข้ามทะเลทราย อาจทำให้อาเจียนได้
– ทาครีมกันแดดมาเยอะ ๆ เพราะแดดในทะเลทรายแรงมาก ไม่มีที่ร่ม ควรมีแว่นกันแดดกันลม และหมวกที่สามารถต้านแรงลมได้
– เสื้อผ้าและรองเท้า ควรใส่ที่ทะมัดทะแมง เพราะลมในทะเลทรายแรงมาก ไม่เหมาะกับการใส่กระโปรง
– ควรพริ้นท์ภาพทะเลทราย ภาพที่พัก พร้อมชื่อจีนติดมือไปด้วย เพราะที่นี่ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษเลยนะ 🙂
One thought on “บาเดน จารัน: ทะเลทรายที่มีเนินทรายสูงที่สุดในโลก│Wander More”