เรื่องพังๆ ตอนไปอินเดีย │Wander More

เคยมีน้องที่รู้จัก ชอบให้เคทเล่าให้ฟังว่าทริปต่างๆ ที่ไปมาเป็นยังไงบ้าง เพราะน้องมักจะสงสัยว่า ‘พี่เคท…มันต้องมีเรื่องพังๆ บ้างสิน่า!?’ เห็นเล่าแต่เรื่องดีๆ จากการเดินทางลงเพจ ทำไมไม่เล่าเรื่องพังๆ บ้าง สนุกดีออก

เคทเลยบอกไปว่า ปกติเรื่องพังๆ มันเกิดขึ้นอยู่แล้ว ถึงแม้เดินทางไปคนเดียวจะทำการบ้านมามากแค่ไหน แต่การเดินทางมันมักจะเจอเหตุการณ์ที่หลุดจากแผนอยู่เสมอ ถ้าเป็นเรื่องดาร์คๆ ซวยๆ เคทก็ไม่ค่อยเอามาใส่ใจ เพราะเป็นแค่ส่วนเล็กๆ ที่ทำให้การเดินทางนั้นดูเรียลขึ้นมาเท่านั้นเอง

แต่ทริปที่ไปอินเดียเนี่ย ไม่เล่าไม่ได้ล้าววว มันจุกอก 5555

เรื่องพังๆ ตอนไปอินเดีย

ดอกที่ 1 – ที่พักที่จอง กลายเป็นโรงแรมจิ้งหรีดไปซะได้!

เนื่องจากเคทงานยุ่ง (มากกก) เลยตัดสินใจจองที่พักในนิวเดลีล่วงหน้าแค่ 1 วันก่อนออกเดินทาง และเน้นหาที่พักราคาถูกไว้ก่อน (ถูกมากนะ คืนละสองร้อยกว่าบาทนะฮ้า)

พอรถแท็กซี่ในสนามบินไปส่ง แท็กซี่ขับผ่านบริเวณที่มีโรงแรมเรียงรายไม่ห่างจากสนามบินมากนัก ย่านนั้นเรียกว่า Mahipalpur แน่นอนว่าโรงแรมย่านนี้เป็นโรงแรมชั้นดี ระดับสามสี่ดาวขึ้นไปทั้งนั้น

ภาพโรงแรมชั้นดี ที่แล้วที่เล่าผ่านตาฉันไป แล้วไหนโรงแรมเราหว่า?!

จากนั้น ภาพก็สโลโมชั่นมาตอนที่แท็กซี่เริ่มเลี้ยวเข้าซอยที่สภาพดูเยินๆ หน่อย เพราะเป็นถนนดิน ยังไม่ผ่านการราดคอนกรีตทั้งๆ ที่อยู่ติดถนนใหญ่ ซอยนั้นมีร้านขายของชำเล็กๆ และออฟฟิศที่ไม่แน่ใจว่าเป็นล็อบบี้โรงแรมไหมเพราะสภาพไม่ให้ รถแท็กซี่มาหยุดตรงที่ป้ายโรงแรมที่เคทจองมาเด๊ะๆ

แม่เจ้า!?

นี่เรามาถูกที่ใช่มั้ยนิ?

ฉันไม่ได้อะไรกับที่พักแบบนี้นะ เพราะปกติไปไหนก็เน้นที่พักราคาถูกมาตลอด แต่บรรยากาศมันแปลกๆ ยังไงไม่รู้ พนักงานชายชาวอินเดียสองคนมองมาที่ฉัน คนที่เด็กกว่ายิ้มๆ แล้วพูดกับอีกคนเป็นภาษาฮินดี เสร็จแล้วก็หัวเราะ

พอเช็คอินเสร็จ ก็เดินเข้าไปในห้อง อื้ม..ห้องกว้างดีนะ แต่เฟอร์นิเจอร์อยู่ในสภาพที่ใช้งานได้บ้างไม่ได้บ้าง ห้องน้ำ…ฝาชักโครกและที่นั่งหายไป! ชั้นวางของพลาสติกดำปิ้ดปี๋ ยังดีที่น้ำไหล พออาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันได้ กระเบื้องบนพื้นห้องน้ำมีคราบกระดำกระด่างที่ล้างไม่ออก

เรื่องมาเฉลยตอนที่พ่อคัลปิ แท็กซี่นำเที่ยวเมืองเดลี ที่กลายมาเป็นเพื่อนใหม่ของฉันแอบบอกฉันว่า “ทีหลังให้จองที่พักแบบที่ดีๆ กว่านี้หน่อยนะมาดาม…”

ฉันหันไปมองคัลปิอย่างสนใจ “ทำไมเหรอ?”

“ก็ที่นี่เป็นโรงแรมจิ้งหรีดน่ะซี! เข้าใจใช่มั้ย ผมหมายถึง ที่ที่ผู้หญิงผู้ชายเข้าไปสนุกๆ กันไม่กี่ชั่วโมงน่ะ”

ดอกที่ 2: ขอทาน ที่จริงจังกับการขอทาน

มาอินเดียแล้วไม่เจอขอทาน แสดงว่ามาไม่ถึง! ตอนไปเที่ยวเดลี ท่ามกลางการจราจรที่เลวร้ายกว่ากรุงเทพฯ อากาศร้อนเปรี้ยง ขณะที่ฉันกำลังก้มหน้าก้มตาเช็คสภาพกล้องถ่ายภาพของตัวเองอยู่นั้น…

“ก๊อกๆๆๆ”

เสียงเคาะกระจกรถ ดังและแรง ผู้หญิงอินเดียผิวเข้ม นุ่งส่าหรี่ปอนๆ ใบหน้าที่ขมวดคิ้วดูมอมแมม ทุบกระจกรถเพื่อขอเงิน ฉันกับคัลปิทำเป็นไม่สบตาและไม่เห็นภาพนี้ เมื่อเจ้าตัวเห็นว่าไม่น่าจะได้เงินจากรถคันนี้แล้ว ก็เดินไปรถเป้าหมายคันอื่นต่อ

เจอแบบนี้หลายครั้ง จนเที่ยวหมดสนุก วิธีรับมือคืออย่าสบตา อย่าสนใจ

แต่จะขอเงิน ทำไมต้องเคาะกระจกรถแรงแบบนั้นวะเนี่ย?!

ดอกที่ 3 ช้อปปิ้งภาคบังคับ

ระหว่างที่ไปเที่ยวเดลี 1 วันกับคัลปิ นางก็พาแวะร้าน 2 ร้าน ซึ่งเป็นร้านของรัฐบาลที่แท็กซี่ต้องพานักท่องเที่ยวแวะช้อปปิ้งอย่างน้อย 10 นาที แน่นอนว่าน่าเบื่อและไม่ได้เป็นที่ที่อยากไป เพราะเมื่อเข้าไปในร้านแล้วจะถูกคนขายวอแวให้ซื้อโน่นซื้อนี่

คนขายเป็นคนอินเดียนะ เลเวลการขายจึงฮาร์ดเซลและเดินตามตลอดดด

10 นาทีในนั้นจึงแสนยาวนาน (เหมือนเป็นที่ที่วันเวลาของจักรวาลหยุดหมุน)

แต่ถ้ามองในแง่ดี สินค้าในนั้นเป็นของฝากที่น่าสนใจเหมือนกันและราคาไม่แพง (ผ้าพันคอที่เคทซื้อมาเป็นที่ถูกใจของคนที่บ้านมาก)

ดอกที่ 4 ยืนโบกรถคนเดียวตอนตี 3

เรื่องนี้ต้องโทษนายคัลปิ แท็กซี่ผู้รับปากมั่นว่า จะมารับฉันไปส่งสนามบินตอนตี 3 ตรง แถมยังนัดแนะจุดนัดพบกันแล้วเรียบร้อย

ตี 3 ฉันเดินลงไปคืนกุญแจห้องพักโรงแรมจิ้งหรีด แล้วเดินออกมาจากโรงแรม ผ่านตรอกเปลี่ยวๆ มีไฟสลัวๆ ตรอกนั้นเหมือนตรอก Knockturn Alley ในเรื่องแฮร์รี่พอตเตอร์ เป็นตรอกดาร์คๆ ที่ไม่น่าจะไปป้วนเปี้ยนนัก ฉันเดินออกมาอย่างมุ่งมั่น ตรงไปที่ถนนหลัก ณ จุดนัดพบ

ตี 3 สิบนาที โอเค คัลปิ ยังไม่มา ไม่เป็นไร ฉันจะรอ

รถแท็กซี่ละแวกนั้นเริ่มแวะเวียนเข้ามาถามว่าฉันจะไปไหน แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ

ตอนนั้นรู้สึกอยากมีผ้าคลุมล่องหน จะได้ไม่เป็นจุดสนใจของใคร

ตี 3 ยี่สิบนาที ไร้วี่แววของคัลปิ ทุกอย่างโดยรอบดูวังเวง หากรอนานกว่านี้เช็คอินที่สนามบินไม่ทันแน่ ฉันเลยเดินเข้าไปโบกแท็กซี่ที่เล็งไว้ คนขับเป็นคุณลุงคนหนึ่ง ท่าทางโอเค คุณลุงดูสุภาพ ไม่โกงเงินมิเตอร์ แถมระหว่างทางเปิดวิทยุเพลงอินเดียจนฉันอยากลุกขึ้นเต้น

 

นี่เป็นเพียงเรื่องราวพังๆ ส่วนหนึ่งจากการใช้เวลาที่เดลีเพียง 1 วัน ลองคิดดู หากอยู่นานกว่านี้น่าจะมีเรื่องอะไรตลกๆ มาเล่าให้ฟังอีกเยอะ

แต่ถึงยังไง อินเดียก็ยังเป็นที่ๆ น่ากลับไปซ้ำสำหรับเหล่านักผจญภัยเสมอ.

จองที่พักในนิวเดลี ได้ที่:

[booking_product_helper shortname=”delhi india”]